20 Mayıs 2009 Çarşamba

Nazım Hikmet - Bence simdi sende herkes gibisin




Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazım Hikmet Ran

17 Mayıs 2009 Pazar

tek satır şiirler

Bu sabah uyandım koştum dışarıya
gözlerimi ovuşturdum uyandım uykumda
gelip geçen insanlara baktım.
seni aradım..
bütün kaldırımlar ıslaktı, gözlerim kadar nemli.
gözlerim kadar hüzünbazdı.
bilmezdim ıslak kaldırımların böyle hüzünlü olduklarını
bilmezdim seni bu kadar özleyeceğimi
bilmezdim sessizce çıkıp gideceğimi.
bilmezdim seni bir şiire sığdıramayacağımı.
bilmezdim canımı bu kadar inciteceğini..

16 Mayıs 2009 Cumartesi

11 Mayıs 2009 Pazartesi

OZOLİN - Özlem ÖZBEK


Biraz gitmek, biraz kalmak bulaşmış ellerine
Hangisi hangi elinde kestiremiyorsun
Ellerimi tutmanın korkaklığı bundan bilmiyorsun
Yüreğini köreltmeye çalıştıkça sen
Elerine yapışıyorum, öpüyorum
Durduramıyorum

Giysilerini çıkartıp dolaptan odaya saçıyorum
Kaldığın her gün için bileğime bir jilet izi atıyorum
Bir cenin gibi yatıp odanın ortasında
Kafamdaki senin dışına çıkmak için çırpınıyorum

Gece saat 3'e vururken
Karanlıktan korkum zerre aklıma gelmiyor
Merdivenlere koşup deli gibi bakınıyorum
"ozolin" adını verdiğin kedi oluyor hep gelen
Gece nöbetim devam ediyor

Aralık perdeden gün ışığı içeri giriyor
Devrimci olmanın alt başlığı altında
Aşık olmanın sakıncalarını düşünüyorum
Kördüğüm olmuş fikirlerinden kendini kesiyorum

"Sesinde ne var biliyor musun" diye yineleyip dururken
Sigaranı yakarken yüzüne vuran ışığı düşünüyorum
Olmak zorunda olanı kabullenip
Bir duman içinde yüzünü kaybediyorum

Özlem ÖZBEK

Anlatamıyorum - Orhan Veli Kanık


Ağlasam sesimi duyar mısınız,

Mısralarımda;

Dokunabilir misiniz

Göz yaşlarıma, ellerinle?


Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,

Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu

Bu derde düşmeden önce.


Bir yer var, biliyorum;

Her şeyi söylemek mümkün;

Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;

Anlatamıyorum

ORHAN VELİ KANIK

Suskunca Gittim - Mehmet Alagöz

Sana bir ben veremem, benliğim sende kaldı.
Sana bir hayat veremem onu gamzen aldı.
Sana kendimi de veremem ki içinde kalbin benden çaldı.
Sana vereceğim mavi kalmadı onları sarı saçlarının değdiği aydınlıkta kaldı.
Peki diyeceksen ya aramızda olanlar,
Güzel bir güne uyanmaktı, ölümüne bir uykudan
Bir vahada su bulmaktı, senden bir seda duymak.
Aşk deryasında soluk almaktı, sevginde huzuru yaşamak.
Ve geceme aydınlıktı, yüzünde hatıralara bakmak.
Onlar bir masaldı, yaşamadan son arayan.
Şimdi sen hatırlarsın.
Hani sende unuttuğum boncuklar vardı.
Seni nazarlardan korusun diye verdiğim.
__Verdiğine pişman mısın diye sorduğun?
__Hayır değilim ama nazarına geldim zamanın.
Bende aşkın kaldı.
SEVDAN
Oluğundan sevgin akan
Ve gözlerinin yeşili, bakışları nurum olan,
Seni sevmek tuzlu kahve içmektir
Tadı yalnız benim damağım da kalan.
Seni sevmek Akhilleus (Aşil) olmaktır,
Dev korkulara meydan okuyan.
Bende kalanlarsa;
Yolu çıkmaz sokaklara çıkan sabahlar.
Tenimden firari sızan bir ömür.
Bütün boşluğumu dolduran hatıran.
Ve yüreğini yani son mavi boncuğunu sende bırakan bir adam.
Sana bensiz bir hayatı bıkacağını bilen,
Ki bunun pişmanlığı kavrulan.
Laneti bedenimin de canımı lokma lokma alan.
Can havliyle sarıldım sevdana bir tende öldürürken
Bana şimdi, son nefesime soruyorsan
__ Beni gerçekten sevdin mi ki ?
Mecal kalırsa dilimde derim ki
__Ben bir gülü sevdim
__Ve son yeşilini sana verdim.
Sonra boyun büküp kaderime.
Suskunca gittim....


Mehmet Alagöz

6 Mayıs 2009 Çarşamba

Bazen - William Shakespeare



Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın...

William Shakespeare

3 Mayıs 2009 Pazar

İclal AYDIN - Seni Seviyordum



Ben Seni Seviyordum Sen Bilmiyordun
Sana uzak kentlerden birinde, zamanın bir yerinde,
Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi.
Onca zamanın üstünde , eskimeyen bir düşüncesin şimdi.
İnsan her gün anımsar mı aynı gözleri
Seni seviyordum ve senin haberin yoktu . . .

Saçlarını izliyordum uzaktan .
Kulağın arkasına düşüşü ve burnun . . .
Herkesten başkaydı işte . . .
Güldüğün zaman , yukarıya bakardın .
Yukarıya kalkan başın ve gülen gözlerin vardı , ne güzeldiler . . .
Sen bilmiyordun ve ben seni seviyordum . . .

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler; duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu, Geri dönüyordu çoğalarak .
Senin sesini duyduğum masalarda , erteliyordum her şeyi , her şeyi erteleyişim oluyordun , kalp ağrısı oluyordun , birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun .
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk . . .

Dönemeçler geçiyor , köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan sular üzerinden atlıyorduk , cesurduk . Ufuk çizgisi maviydi , gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller . Ben seni seviyordum , sen bilmiyordun .
Sevinçlerim oluyordun ara sıra , sen hiç bilmiyordun .

Sonra herhangi biri oldun , bütün sevinçlerim bittikten sonra .
Yağmurlar yağdı , serin Haziran akşamları .
Derken bir gün uzaktan gördüm seni . . .
Saçların bana inat , başın her şeye meydan okuyarak işte yine aynı , kalbimi acıttın .
Her zamanki gibi değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun . . .

Şimdi bunları anlatsa sana birileri , kim bilir
Ya da boşver bilme en iyisi . . .

1 Mayıs 2009 Cuma