Tapınakçılık: Bir nesneye ya da bir kişiye duyulan aşırı hayranlıktır. Bir nesneye aşırı bağlılıkla belirgin cinsel sapma. Tapınakçı cinsel sapmada cinsel ilgi bedenin bir bölümüne (saç, el, kalça, ayak, göğüs vb..) ve ya giyisilere (gömlek, çorap, ayakkabı, külot vb..) yönelir. Tapınakçılık pısırıklarda, bunalımlarda, şizofrenlerde sık görülen bir durumdur. Bu durum kadınlardan daha çok erkeklerde rastlanır.
H.Ey bu konuda şöyle der: Cansız şeylere ya da başkasının bedeninin parçalarına dokunmak sözkonusudur. Belirgin tapınakçılıkların çoğu erkeklik organı simgeleridir. (bot, kalem vs..)
Genel olarak tapınakçılık ya da herhangi bir nesneye tapınma inancı olarak tapınakçılık tüm ilkel toplumların dinsel inanç ve edimlerini karşılar.
Aguste Comte'da tapınakçılığı dinsellik döneminin ilk biçimi saydı ve ''bizimkine benzeyen ama bizimkinden daha enerjik olan bir yaşama bağlanma eğilimi olarak tanımladı.
Marx'çı düşüncede : Tapınakçılık metayla ilgili olarak ele alındı ve metanın değeri insanın üretici emeğine bağlı olduğu halde bu değeri içkin bir değermiş gibi gösterme eğilimi olarak belirledi.
Kaynak : Felsefe Sözlüğü
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder