özlüyorum...-
kar tanesi beyazlığında,
su kadar saf...
yaşam kadar gerçek..
bir düş...
içinde sen..-
arasına bir dilim ekmek
bir yudum su ekliyorum..
yaşasın diye..
oysa bir zehir..
yanı başımda--
suskun...
ürkek..
yaralı..
ve yazdığım hiç bir şiirin
yazarı bilinmiyor..
bütün sokaklar yabancı..
solduğum hava yabancı..
bu şehir yabancı..
sen yabancı..
özlüyorum onu..
oda yabancı..
özlemde yabancı
odamda..
ben yabancı..
sevgim yaban..
sen yabancı..
...
özlüyorum..
yazarı bilinmeyen bu şiir kadar..
o yabancı..
ve
hiç bir şiiri..
şairi ile anılmayacak..
kadar yabancı..
sana uzak olduğu kadar.
yabancı..
sahipsiz..
ve suskun
kalacak..
bunlardan öncesi de var..:-
özlüyorum...-----
ve o yabancıyı..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder